Ik weet het beter! - Annet Doorn
Ik weet het beter! - Annet Doorn
Dat klinkt aardig eigenwijs, he? Er zijn mensen die zeggen dat je moet luisteren naar anderen. Ik heb dat geruime tijd gedaan, totdat me opviel hoeveel onzin er soms wordt uitgekraamd. En totdat ik het gezegde over dat er meer wegen naar Rome leiden, beter begreep.
Dat brave meisje
Ik was als kind niet echt eigenwijs of moeilijk in de omgang. Ik was eigenlijk best een heel braaf kind. Ik deed wat er gevraagd werd, glimlachte beleefd maar had ondertussen wel mijn eigen gedachten over bepaalde zaken. Maar ik zei het niet want brave kinderen hebben ook geleerd om niet te veel hun eigen mening te delen. Er was altijd iemand die het beter wist; mijn ouders, mijn broers of zussen, mijn leraren of mijn tantes. Wat ik vooral aangeleerd had, was dat als je je rustig hield en bescheiden opstelde dan bleef de sfeer gezellig. En dat was ook goed voor de buren! En tja, dat werkte prima. Tot ik volwassen werd. Want braaf zijn is schattig bij een zesjarige, tenminste dat vinden volwassenen maar het is ronduit irritant bij een volwassene met verantwoordelijkheden.
Crashcursus in zelfbeheersing
Mijn eerste baan was een crashcursus in zelfbeheersing. Ik dacht dat meedenken een compliment was. En wat bleek, meedenken was prima zolang je maar dacht wat zij dachten. Maar dat deed ik niet. Ik stelde vragen, kwam met ideeën maar hoorde steevast: “Zó doen we dat hier, Annet.”
Ja, en precies daarom loopt het hier dus spaak, dacht ik. Maar ik bleef lachen want ik had inmiddels geleerd dat je nooit hardop zegt dat je het beter weet. Omdat dat voor mijn gevoel nooit serieus werd genomen. Dus ik dacht dat als ik nu opleidingen ga volgen, dan word ik vast serieus genomen. Want als je zegt: “Ik voel dat dit niet werkt”, ben je lastig. Maar als je zegt: “Onderzoek toont aan dat dit niet werkt”, ben je ineens deskundige. “Ik weet het beter”, kun je dan onderbouwen, terwijl als je er goed over nadenkt het dus de onderbouwing is van een ander, namelijk die van de auteur van het theoretische leerboek.
Klaar met de diplomatie!
Het duurde jaren voordat ik zag hoe diep dat brave meisje in me zat. En mijn werk als verpleegkundige droeg daar zeker aan bij. Altijd rekening houden, altijd vriendelijk blijven, altijd over je grens heen omdat je het anders “ongezellig” maakt.
Tot ik mezelf terugzag in collega’s. De vrouw die altijd “nog even” doorgaat. Of de vrouw die haar mening inslikt en daarna drie dagen chagrijnig is, of de leidinggevende die zegt dat het goed gaat maar ondertussen kauwgom verslindt als coping mechanisme. Ik keek ernaar en dacht: ik weet het beter. Niet vanuit arrogantie, maar vanuit ervaring.
Tegenwoordig zeg ik het gewoon. Soms subtiel, soms niet. “Volgens mij kan dit slimmer.” “Of menselijker.” Of gewoon: “Luister, ik weet het beter.” Dan valt het meestal even stil. Sommigen lachen, anderen verschieten van kleur maar iedereen weet ondertussen dat ik het meen. Ik ben klaar met de diplomatie van doen alsof alles prima is. Ik heb geen zin meer om het aangenaam te brengen. Mijn waarheid hoeft niet meer verpakt in bubbeltjesplastic.
Ik weet het (niet altijd) beter
Ik weet het beter, maar ik heb niet altijd gelijk. Soms denk ik het beter te weten en blijkt het gewoon een slecht idee maar wel met overtuiging gebracht. En dat is oké. Ik leef liever met de gevolgen van mijn eigen keuzes dan met de frustratie van het zwijgen. En weet je wat echt ironisch is? Dezelfde mensen die ooit zeiden dat ik te eigenwijs was, vragen me nu om advies. Ik geef het met liefde en tegelijkertijd hoor ik een fluisterstem in mijn hoofd.“Zie je wel, ik wist het beter”.
@ Annet Doorn is mede-CEO van Good Minds BV, het familiebedrijf dat ze samen met haar dochters runt. Ze helpt mensen en organisaties om met meer lef, rust en eigenaarschap te werken en te leven.
Met haar nuchtere blik, humor en scherpe observaties weet ze precies waar het schuurt en hoe het weer kan stromen. Haar levensmotto? ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.’ Want echte verandering begint volgens Annet door gewoon doen, met menselijkheid, moed en een gezonde dosis zelfspot.