Het moment dat alles stilvalt - Annelies Beekman

Het moment dat alles stilvalt - Annelies Beekman

Er zijn van die momenten die je niet ziet aankomen.
Die je wereld op z’n kop zetten, je hart kapottrekken en je met open ogen laten achterblijven. Zonder houvast. Zonder script. Zonder waarschuwing.

Recent was zo’n moment.
Iemand die dicht bij me staat, had geprobeerd om uit het leven te stappen.
Zonder iets te zeggen. Geen aankondiging. Geen signaal.
Geen ‘Ik weet het even niet meer.’
Gewoon… gedaan.
Zwijgend. Opgebrand. Klaar.

En toen het tot me doordrong, kwam de klap.
Niet alleen de schrik. Niet alleen het verdriet. 
Maar ook het onbegrip. De duizend vragen. De eindeloze herhalingen in mijn hoofd.
De pijn van het niet weten.
En vooral… het gevoel dat ik hem niet heb kunnen bereiken.

Wat ik voelde

Ongeloof.
Hoe dan? Waarom heb je niks gezegd? Waarom heb je me niet gebeld, niet geappt, niet gegild?
Boosheid.
Op het leven. Op hem. Op mezelf. Op het hele systeem dat mensen zo stilletjes laat lijden terwijl de buitenkant gewoon doordraait.

Verdriet.
Zoveel verdriet. Over zijn pijn. Over zijn wanhoop. Over het feit dat iemand die ik liefheb zó diep zat. Dat hij het leven zó zat was, dat de dood als de enige uitweg voelde.
En ja, ook… schuldgevoel.
Dat sluipt erin. Dat stemmetje dat fluistert:
Had ik maar…
Was ik maar…
Waarom heb ik niet…
Het is niet rationeel. En ik wéét dat het niet mijn schuld is. Maar mijn hart denkt daar soms anders over.

Dichtbij en toch machteloos 

Ik kende het verhaal.
De worstelingen. De zware dagen.
We hadden gesprekken, momenten van stilte.
En toch voelde ik me zó machteloos toen het gebeurde.
Alsof ik even helemaal niets meer kon betekenen.

Dat is misschien nog wel het pijnlijkste: je houdt van iemand, met alles wat je hebt — maar je kunt niet voorkomen dat ze het op willen geven.
En dat is een bittere pil. Want mijn liefde is groot. Mijn hart is zacht.
En ik geloof in het leven. In hoop. In doorgaan.
Maar ik weet nu ook: soms is iemand zó moe, dat zelfs liefde niet meer aankomt.
Dat zelfs hoop te zwaar voelt.

De kracht van er gewoon zijn

En wat ik toen voelde, ergens diep vanbinnen?
Dankbaarheid.
Dat hij het overleefd heeft. Dat er een tweede kans is.
Dat we opnieuw mogen beginnen, en dat ik nu wél de kans heb om te zeggen: je hoeft het niet alleen te doen.
Want ik geloof daarin: de kracht van aanwezigheid.
Niet met oplossingen. Niet met perfecte woorden.
Maar gewoon... er zijn. Stil. Liefdevol. Eerlijk.
Niet oordelen. Niet fixen.
Maar blijven, als de ander wil verdwijnen.

Wat ik meeneem

Deze ervaring heeft me wakker geschud.
Om écht te zijn.
Om niet meer om de pijn heen te draaien.
Om mensen niet alleen maar te vragen hoe het gaat, maar ook écht te luisteren.
Om te durven blijven, ook als het ongemakkelijk is.
Om het gesprek aan te gaan, ook als ik niet weet wat ik moet zeggen.

Het leven is zó kwetsbaar. En zó waardevol.
En soms, als je niet weet wat je moet doen, is simpelweg blijven zitten al genoeg.
Met liefde. Met zachtheid. Met alles wat jij bént.

En jij?

Misschien schrijf ik dit ook wel voor jou.
Omdat jij dit hebt meegemaakt.
Of omdat je iemand kent die stil is geworden.
Of omdat jij zélf aan het wankelen bent.

Alsjeblieft, weet dan:
💛 Je hoeft het niet alleen te dragen.
💛 Je mag praten, huilen, schreeuwen, voelen.
💛 Je bent niet gek. En niet zwak.
💛 Je bent nodig. Gewoon zoals je bent.

Stuur dat appje. Trek aan de bel. Of blijf zitten naast iemand die het zelf niet meer weet.
Want liefde is niet groots of meeslepend.
Liefde is blijven. In het donker. In het onzekere. In de stilte.
En dat… dat is misschien wel het mooiste wat we voor elkaar kunnen doen.

Wil je praten? Of iemand doorverwijzen?
Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie of bel 0800-0113 (gratis en 24/7 bereikbaar).
Je bent niet alleen. En je hoeft het ook niet alleen te doen. 🖤

@ Annelies Beekman is coach en spreker. Haar missie is het begeleiden van vrouwen die willen breken met uitstelgedrag, zelftwijfel en beperkende patronen. Waarbij het levensverhaal van Annelies en haar zoektocht naar balans tussen ambitie, moederschap en zelfliefde, de basis vormt. anneliesbeekman.nl.