De verloren jaren - Sylvie Brown
De verloren jaren - Sylvie Brown
Het begon op een hete zomerdag in augustus 1973, toen ik geboren werd in het Sint-Augustinus ziekenhuis in Wilrijk. Mijn moeder was alleen, mijn vader was nergens te bekennen. Toen begreep ik dat nog niet maar naarmate ik ouder werd, werd zijn afwezigheid steeds duidelijker.
Tijdens mijn kindertijd en schooljaren vroeg ik me vaak af waar mijn vader was. Mijn moeder was altijd eerlijk tegen me: hij wilde geen kinderen. Toen hij hoorde dat mijn moeder zwanger was, keerde hij terug naar zijn geboorteland Amerika. Zijn keuze had een diepe impact op mijn jeugd. Ondanks dat ik een gelukkige band had met mijn moeder, bleef het gemis van een vaderfiguur aan me knagen.
Toen ik dertien was, stond mijn wereld plotseling op zijn kop. Mijn vader stond onverwacht voor de deur, na twaalf jaar stilte. Hij zei: ‘Hi sweetheart, I am your father.’ Het was alsof ik bevroren was. Ik wist niet wat te doen en smeet de deur dicht. Het voelde niet als een hereniging, maar eerder als een inbraak in mijn veilige wereld.
Zijn commando’s
Na zijn onaangekondigde terugkeer probeerde hij een plek in mijn leven te vinden. Voor mijn moeder betekende zijn komst een heropleving van oude gevoelens. Zij gaf hem een kans en een jaar later trouwden ze. Ik vertrouwde hem niet en voelde dat hij zichzelf moest bewijzen. Maar ik was nog jong en hoopte ergens dat hij zou veranderen.
Helaas bleek hij niet de vader te zijn waar ik op had gehoopt. Hij was geen liefdevolle mentor of steunpilaar, maar iemand die alles naar zijn hand wilde zetten. Hij was een ex-drill sergeant en dat was precies hoe hij zich thuis gedroeg. Zijn commando’s bepaalden ons dagelijks leven. Ik was pas dertien, maar moest koken, wassen, strijken - alsof ik een volwassene was.
Mijn moeder, verblind door haar gevoelens voor hem, heeft veel opgeofferd. Ze heeft zelfs zijn trouwring betaald, achteraf gezien een pijnlijke metafoor voor de scheve balans in hun relatie. Ze was altijd degene die meer gaf dan ze terugkreeg. Jaren later besefte ze pas hoeveel ze had ingeleverd, terwijl hij altijd zijn eigen belangen vooropstelde.
En ik? Ik leerde mijn vader kennen, maar niet zoals ik gehoopt had. Hij was er fysiek maar emotioneel bleef hij op afstand. De momenten dat hij er echt had moeten zijn - mijn huwelijk, de geboorte van mijn kinderen - koos hij ervoor om toeschouwer te blijven in plaats van deelnemer. Zijn bijdrage bleef beperkt tot een cadeau, niets meer. Het voelde alsof ik, zelfs als volwassene, opnieuw werd afgewezen.
De rollen omgekeerd
De ironie is dat de rollen nu volledig zijn omgedraaid. Mijn vader is nu hulpbehoevend. Na herseninfarcten, een hersenbloeding en een openhartoperatie woont hij in een rusthuis, afhankelijk van anderen. Ondanks alles wat er is gebeurd, ben ik er wél voor hem.
Ik kies ervoor om niet zoals hij te zijn. Waar hij koos voor afwezigheid, kies ik voor aanwezigheid. Waar hij afstand hield, kies ik voor zorg. Niet omdat het moet, maar omdat ik weet dat liefde - zelfs als die niet perfect is - waarde heeft.
Bezinning
De verloren jaren met mijn vader hebben diepe sporen achtergelaten. Hij heeft zoveel gemist, en ik ook. Hij heeft nooit geleerd hoe het is om écht een vader te zijn en ik heb nooit een echte vaderfiguur gehad. Wat ik wel heb geleerd, is hoe belangrijk het is om er wél te zijn, voor de mensen die je liefhebt.
Gelukkig bracht het leven mij Danny, mijn man, met wie ik al bijna dertig jaar samen ben. Hij gaf me de stabiliteit en liefde die ik altijd gemist had. Dankzij hem heb ik geleerd wat een echte partner en vader kan doen. Mijn vader en ik hebben intussen onze tijd samen grotendeels verwonnen en in mijn eigen gezin heb ik gevonden wat ik altijd zocht: onvoorwaardelijke liefde, aanwezigheid en steun.
Geen verloren jaren in mijn huidige leven. Dít zijn de jaren die ik koester.
Lefwijf Sylvie Brown is een enthousiaste ondernemer en coach die anderen inspireert om met vertrouwen hun eigen weg te bewandelen tot een authentiek en vervuld leven. Altijd met een vleugje synchroniciteit. gennesareth.be