Wie ben jij? - Peggy Senchi

Wie ben jij? - Peggy Senchi

‘Wie ben jij?’ Een vraag die zovelen zo vaak wordt gesteld. In interviews, op netwerkborrels, bij een sollicitatie of - zoals bij mij - tijdens een beoordelingsgesprek.

Ik weet nog goed dat ik daar zat, jaren geleden. ‘Peggy, wie ben jij? En wat zijn jouw ambities?’ Serieus? Op dat moment wist ik het gewoon niet. Ik had geen pasklaar antwoord. Geen helder carrièrepad uitgestippeld, geen droomjob op mijn vision board.
Wat ik wél had? Een baan. Een inkomen. De mogelijkheid om mijn kinderen te verzorgen en elke maand mijn rekeningen te betalen. En dat voelde al als topsport. Dus nee, ik had geen ruimte voor grootse ambities. Mijn enige ambitie was overleven.

‘Ma, er zit zoveel meer in jou’ 

Mijn dochter zei het vaak: ‘Ma, er zit zoveel meer in jou.’ Ze zag het, hoe jong ze toen ook was.
Maar ik wuifde het weg. ‘Wees blij dat ik een vaste eenvoudige baan heb’, antwoordde ik dan. ’Daarom komen jullie niets tekort.’
Ik was moe van de vragen. Moe van het dragen. Moe van het doorgaan. En ook een beetje bang. Want ergens wist ik wel: als ik echt stilsta, dan komt er iets naar boven wat ik lang heb weggestopt.

Vier namen, één zoekende ziel

Ik ben geboren als Peggy Boldewijn maar als kind noemde mijn familie me Carootje. Ze vonden dat ik sprekend leek op mijn overgrootmoeder, zo sterk zelfs, dat ze geloofden dat ik een reïncarnatie van haar was. Op mijn vierde werd ik erkend door mijn vader  en vanaf dat moment heette ik Peggy Delchot maar voor de familie bleef ik Carootje. En toen ik in 2011 trouwde met Angelo en werd ik Peggy Senchi. Vier namen. Vier identiteiten. Maar wie ben ík?

'Wie denk jij wel niet dat je bent?'

In de collectivistische cultuur waarin ik ben opgegroeid, leer je al vroeg om voor anderen te zorgen. Je leert jezelf weg te cijferen. Als tiende kind in een gezin van dertien val je al snel weg in de massa. Er was geen ruimte voor nuance. Geen ruimte voor ík. Sterker nog – als ik mijn hoofd iets te ver opstak of een mening deelde, voelde ik het direct: ‘Wie ben jij?’ ‘Wie denk jij wel niet dat je bent?’
Alsof ik mijn plek moest kennen. Alsof mijn stem te luid was voor mijn rol en mijn plek.

Dat ervaarde ik niet alleen thuis maar ook op de werkvloer. Alsof mijn waarde vooral lag in wat ik dóe voor anderen, niet in wie ik bén. Jarenlang ben ik onderschat. Maar pijnlijker: ik heb mezelf onderschat. Ik dacht dat ik ‘gewoon’ een ondersteunende kracht was. Dat het mijn taak was om anderen te helpen schitteren.

Van overleven naar zijn

Tot ik mezelf begon terug te vinden. Niet ineens hoor, het ging stap voor stap. Een stem hier, een ervaring daar. Een stukje lef, een sprankje hoop. En toen kwam het moment dat ik mezelf durfde toe te staan om méér te zijn dan ‘degene die het allemaal wel regelt’.

Ik ben Peggy.
Ik ben een vrouw met kracht, dromen en een verhaal dat gehoord mag worden.
Ik ben een moeder, partner, vriendin, professional – maar ook een individu met eigen verlangens.
Ik ben het waard om gezien en gehoord te worden.

En misschien ben ik nog steeds aan het ontdekken wie ik ten diepste ben. Maar één ding weet ik zeker: ik mag er zijn, met alles wat ik ben en alles wat ik nog aan het worden ben. Want ik ben geliefd door Degene die mij als eerste kende. En wie ik bén, laat ik niet langer definiëren door anderen.

Loop mee

Herken jij jezelf hierin? Ben jij die persoon die altijd klaarstaat voor anderen maar zichzelf is kwijtgeraakt onderweg? Weet dan: je bent niet alleen. Als coach loop ik graag een stukje met je mee, zodat jij weer in contact komt met wie jij werkelijk bent.

@ Peggy Senchi is Lifestyle coach, ervaringsdeskundige op het gebied van burn-out en trotse Lefwijf van het jaar 2025. Vanuit haar eigen levensverhaal begeleidt ze mensen die vastzitten in een overlevingsmodus, op weg naar leven in vrijheid, zelfliefde en lef. ssenchi.nl