Haar en mijn identiteit - Helmi van Doorn

Haar en mijn identiteit - Helmi van Doorn

Mijn uiterlijk en mijn identiteit zijn met elkaar verstrengeld en soms voelt dat als een worsteling. Er zijn dagen dat ik vol vertrouwen in de spiegel kijk en dagen waarop ik me afvraag of wat ik zie wel klopt met hoe ik me voel. Wat betekent het om jezelf te zijn? Die vraag blijft in mijn hoofd rondspoken.

Kaal en de illusie van ‘normaal’

Kaal zijn als vrouw is niet ‘normaal’. Dat is in ieder geval wat de wereld om me heen me laat geloven. Mannen zonder haar? Prima. Maar een vrouw? Daar lijkt altijd iets van een verklaring voor nodig. Alsof het niet vanzelfsprekend kan zijn. Soms voel ik me krachtig in mijn kaalheid, alsof ik een statement maak zonder woorden. Op andere dagen verlang ik naar de veiligheid van een haarwerk, naar de illusie van ‘normaal’. Maar wat zegt dat over wie ik ben? Ben ik alleen mezelf als ik volledig naturel ben? Of ben ik juist diegene die speelt met uiterlijk, met rollen, met verwachtingen?

Haar is zoveel meer dan alleen uiterlijk. Het is een symbool, een expressie, een keuze – of soms juist het gebrek daaraan. Voor velen is haar een manier om hun identiteit te benadrukken: door een specifieke kleur, een bepaalde stijl, of het ritueel van verzorgen en veranderen.

Maar wat als je die keuze niet hebt? Betekent dat dat een deel van je identiteit wordt afgenomen, of juist dat je wordt uitgedaagd om identiteit op een andere manier te definiëren? Ik heb gemerkt dat mijn kaalheid mij niet minder vrouw maakt, net zo min als lang haar dat per definitie zou doen. Identiteit zit niet in lokken of het ontbreken daarvan, maar in de manier waarop je jezelf ziet en durft te zijn .

Mijn twijfels

Identiteit is geen vaststaand gegeven. Identiteit is flexibel, veranderlijk, afhankelijk van de dag, de situatie, de blik van een ander. Maar de wereld houdt van hokjes. Van definities. En ergens zit daar de vraag die blijft knagen: als ik zo worstel met mijn eigen beeld, met wat vrouw-zijn betekent, kan ik mezelf dan een lefwijf noemen?

Een lefwijf. Het klinkt krachtig, stoer, onbevreesd. Maar voel ik me zo? Moet ik me zo voelen om die titel te dragen? Of is het juist de erkenning van mijn eigen kwetsbaarheid, mijn twijfels en mijn voortdurende zoektocht, die me er een maakt? Misschien is een lefwijf niet per se iemand die zich altijd sterk voelt, maar iemand die durft te erkennen dat kracht en twijfel hand in hand gaan. 

Ik mag veranderen

Voor mij voelt identiteit meer als iets dat uit verschillende lagen bestaat. Ik ben niet maar één ding, niet alleen ‘de vrouw zonder haar’ of ‘degene die zich sterk in haar werk voelt’. Ik ben een mix van alles wat ik heb meegemaakt, hoe ik me op dat moment voel en de rollen die ik speel in het leven. De ene dag voel ik me krachtig en onverschrokken, de andere dag juist klein en zoekend. En dat is oké. Ik hoef niet in één hokje te passen. Ik mag veranderen, ontdekken en mezelf steeds opnieuw vormgeven.

Misschien is een lefwijf  iemand die zichzelf in alle vormen accepteert – de krachtige en de kwetsbare, de zelfverzekerde en de zoekende. Het echte lef zit in het omarmen van al die kanten, zonder in één hokje te hoeven passen. En die vrijheid maakt mij, maakt ons, een Lefwijf.

@ Helmi van Doorn is spreker en expert op het gebied van identiteit en vooroordelen. Vanuit haar persoonlijke ervaring en werk helpt zij individuen en organisaties inzicht te krijgen in hoe identiteit en onbewuste vooroordelen hen kunnen beïnvloeden en belemmeren. Door inspirerende lezingen en confronterende vragen daagt zij haar publiek uit om met een nieuwe blik naar zichzelf en hun omgeving te kijken. helmivandoorn.nl  & brandsandevents.nl